Kinderen van EU-arbeidsmigranten kwetsbaar voor problemen

Daarnaast roepen zij op om onder meer te investeren in het winnen van vertrouwen, voorlichting, voorschoolse educatie en intensievere kennisdeling tussen alle betrokken niveaus. Dit kan de meest kwetsbare groepen kinderen van EU- arbeidsmigranten – en hun ouders – helpen om veiliger en gezonder op te groeien.

Generatie op generatie

EU-11 arbeidsmigranten, veelal afkomstig uit Polen, Roemenië en Bulgarije, werken vaak in tijdelijke en laagbetaalde banen aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Zij hebben daardoor een grote mate van onzekerheid rondom werk en inkomen, wat invloed heeft op de leefsituatie van hun kinderen. Ouders zijn vaak afwezig door onregelmatige werktijden, taalbarrières bemoeilijken de ondersteuning bij schoolzaken, en culturele verschillen belemmeren het zoeken van hulp bij instanties. Uit interviews met professionals en de doelgroep komt een beeld naar voren dat ouders vaak wel willen, maar niet altijd kunnen of niet weten hoe.

Unieke rechtspositie

EU-arbeidsmigranten hebben een vrij unieke rechtspositie vergeleken met andere, niet Europese migranten: Voor hen gelden er geen inburgerings- of integratieverplichtingen. Zij zijn dus vooral op zichzelf aangewezen om een weg te vinden in de Nederlandse samenleving. Met een laag opleidingsniveau en een taalbarrière, en lange, irreguliere werkdagen is dat voor velen een uitdaging. Die moeilijkheden kunnen hun kinderen al op jonge leeftijd op een achterstand zetten die, zonder hulp van buiten, lastig is in te halen en het risico loopt alleen maar groter te worden.

Tijdelijkheid

Een belangrijke aanbeveling in het rapport betreft het stoppen met denken in patronen van tijdelijkheid: Er wordt verwacht dat veel mensen uiteindelijk weer terug zullen keren naar het land van herkomst, of als ze het niet redden door te reizen naar een ander land in de Europese Unie. In het rapport wordt dit een naïeve gedachte genoemd. “Deze gezinnen hebben er vaker voor gekozen om zich in Nederland te vestigen, in elk geval voor zo lang de kinderen naar school gaan.” Tegelijkertijd kampen ze met arbeidsconstructies die gericht zijn op tijdelijkheid, leven ze veelal gesegregeerd van de Nederlandse samenleving en lijkt die bubbel moeizaam te doorbreken.

Om de belangen van kinderen van EU-arbeidsmigranten beter te waarborgen, pleiten de onderzoekers voor een fundamentele verandering in het denken bij beleidsmakers en -uitvoerders. Het is essentieel om het kader van tijdelijkheid los te laten en nu preventief te investeren in deze gemeenschappen.