Overheden zetten op grote schaal beleidsmonitoren in, om bijvoorbeeld vroegtijdig beleidsrelevante ontwikkelingen te kunnen signaleren. Op basis van de uitkomsten kunnen overheden bijsturen, kunnen ze in- en extern verantwoording afleggen over het gevoerde beleid, nieuwe inzichten vergaren en kunnen ze het beleidsdebat voeden.

Aan beleidsmonitoren liggen doorgaans rationele overwegingen ten grondslag, waarbij 'meten is weten' een dominante gedachte is en de 'thermometer' een belangrijke metafoor. Onze ervaring is dat monitoring in de praktijk meestal niet alleen fungeert als 'thermometer' of 'rationele' tool om de voortgang van beleid te volgen ('meten is weten'), maar dat het -al dan niet bedoeld - ook andere mechanismen in werking kan stellen. Monitoring kan namelijk in de praktijk ook fungeren als een politiek-strategische machtsbron ter behartiging van specifieke belangen en daarnaast belangentegenstellingen zichtbaar maken. Daar staat weer tegenover dat monitoren ook kunnen leiden tot een gedeelde kijk op de beleidsopgaven van overheden.

Op het terrein van monitoring heeft Risbo zeer uiteenlopende praktijkgerichte onderzoeken uitgevoerd. Dit betreft ondermeer studies naar de impact van monitoring op interbestuurlijke verhoudingen, het gebruik van gegevens uit beleidsmonitoren ('doorwerking'), de aard en omvang van monitoring in het openbaar bestuur, de administratieve lasten van monitoring en social media monitoring. Daarnaast hebben we ook expertise in huis op het gebied van de ontwikkeling van monitorinstrumenten.

De (beoogde) opdrachtgevers van deze praktijkgerichte onderzoeken zijn ministeries, provincies, waterschappen en gemeenten.

Links naar proefschrift en postdocstudie:
Monitoring in Beeld
Monitoring in Kaart

Nieuwsbericht: Cursus Netwerkmonitoring bij Rijkswaterstaat